Category: dealen

Aan de Grond in Groningen

In mijn carrière ben ik in vroegere jaren met regelmaat op tv geweest. Ok, de regionale televisie, maar toch. Ik werd dan bijvoorbeeld geïnterviewd over de gebruiksruimte of de tippelzone. Die fragmenten van het nieuws nam ik vaak op zodat ik ze later nog eens terug kon kijken. Op een videoband. Die heb ik later over laten zetten naar een dvd. Verder nam ik van alles op wat voor mij interessant was vanwege mijn werk, toen nog in de verslavingszorg. Onlangs keek ik de dvd na jaren weer eens door. En stuitte ik op de documentaire ‘Aan de Grond in Groningen’ (1999) van Wil Dwarswaard in opdracht van (toen nog) Stichting Huis.

In de negentiger jaren was het leven toch even anders dan in 2018, zo’n 20 jaar later. In Stad was veel drugsgerelateerde overlast, in eerste instantie vooral op het Guyotplein waar de rechtbank zoals die er nu staat in 1998 geopend werd.  De overlast was zo groot dat er op een bepaald moment een caravan geplaatst werd die als tijdelijke politiepost moest dienen. Pas nadat het plein ongeveer volledig kaal gesnoeid was verplaatste de overlast zich. Naar het Noorderplantsoen en dat is in deze film goed te zien. De gebruiksruimte zou, vanwege deze overlast, in 2000 opgezet en geopend worden.

Wat meer: straatkrant De Riepe bestond nog maar net, vanaf 1997, en werd gezien als een waardevol initiatief om daklozen een kans op een beter leven te geven. Een beetje geld verdienen en weer onder de mensen zijn, gezien worden. In 2017 is het 20 jarig jubileum van de Riepe groot gevierd.

Geen mobiele telefoons in beeld, want die waren er wel maar niet voor de grote massa. Smartphones bestonden nog niet, dat was pas vanaf 2007… Nergens computers want ook die gebruikten we toen nog maar mondjesmaat. Meestal om te mailen en als tekstverwerker. Internet was bij lange na niet zo belangrijk als nu, we waren er eigenlijk niet zo afhankelijk van. Lijstjes en papieren aantekeningen volstonden meestal wel. En protocollen? Daar hadden we in die tijd nog nauwelijks van gehoord. We spraken met elkaar over wat de beste manier was. Ook als iemand boos of emotioneel was. Contact houden was onze manier en eigenlijk was dat veel fijner dan alle voorschriften over hoe wij nu met elkaar om moeten gaan. Just saying.

‘Aan de Grond in Groningen’ (25 minuten) geeft een goed beeld van een tijd in Stad Groningen die voorgoed voorbij is. Het is een tijdsbeeld wat niet mag ontbreken op Noorderzucht, waar het juist ook gaat om oude verhalen uit de (verslavings)zorg aan de geschiedenis te onttrekken en opnieuw te vertellen.

Voor de liefhebber is hier de link! Met veel dank aan RTV Noord die de film voor mij uit het archief gehaald heeft en op Youtube zette; en de maakster van de film om toestemming gevraagd heeft om dat te mogen doen. Echt top!

#Sumatralaan

Hashtag #Sumatralaan was trending, afgelopen weekend op Twitter. Want ineens twitterde iemand dat er een schietpartij recht voor zijn huis had plaatsgevonden. Er kwamen meer foto’s van steeds meer mensen die in de buurt woonden, in de buurt waren of in de buurt wilden komen.

Een ruzie tussen twee mensen die elkaar in de drugswereld wel eens ontmoetten. Een slachtoffer die de dader, zoals het zich laat aanzien in de verklaringen die inmiddels in de kranten en op internet te lezen zijn, met een ijzeren staaf achterna zat. Een dader waarvan ik me afvraag in hoeverre dit hem overkwam. Hij had misschien een wapen bij zich maar hij had, denk ik, niet de bedoeling daar zoiets mee aan te richten. Daarvoor leek het te impulsief, te ruzie achtig, te snel om over na te denken. Misschien kortsluiting in een driftig hoofd en dan een wapen in je zak. Pats. Zo zou het kunnen zijn. De dader wist weg te komen maar werd nog geen 12 uur  later in Den Haag opgepakt. Sindsdien zit hij vast, op de cellengang in Groningen.

Wie de eigenaar van de fiets was, die lange tijd tragisch leeg lag te zijn naast een lichaam met een laken eroverheen en een klein plukje rastahaar erboven uit, was maar niet duidelijk. Wat wel duidelijk werd, was dat het slachtoffer eigenlijk meteen overleden was.

IMG_4366 (1)

Bron: Twitter

Ik volgde dit ongeveer life op Twitter.  In mijn Stad en over een locatie waar ik dagelijks vaak meerdere keren langs rijd. Ik was er aangeslagen van maar tegelijk bleef ik kijken of Twitter nog wat nieuws te melden had.

Moderne tijden ja. Maar drugsgeweld is van alle tijden. Op dinsdagmorgen vond ik aan de #Sumatralaan een bermmonumentje voor het slachtoffer. Ik ben gestopt en heb een foto daarvan getwitterd.

Ook ik ben een kind van mijn tijd.

Push berichten van uw dealer

Het blijkt te bestaan. Dealers die hun cliëntenkring dagelijks even berichten over de handel van de dag. Ik vond het een mooie nieuwe wetenswaardigheid, ik had er nog nooit eerder van gehoord. En Murad blijkt niet de enige te zijn die actief achter de handel aangaat; wellicht zelfs productie moet leveren want het is toch overal hetzelfde, of je nou in de zorg werkt, bij de politie, bij de bank of als ZZP-er.

Murad is wel de enige die er een gezellig bericht van maakt. Je krijgt eigenlijk meteen zin om hem te bellen.

image

Murad is niet zijn echte naam, zei mijn bron. Die mag je rustig bloggen. #thanx

En zou hij dat met die melk bedoelen als een afleidingsmanoeuvre voor de politie? Als hij per ongeluk gepakt wordt en hij dan kan zeggen, ja nou het gaat toch gewoon over melk en iets donkers? Dat kan toch koffie zijn? Goed spul en snelle service kan ook van alles inhouden. Nee Murad die pak je zo gauw niet op dealen en een pushbericht heeft tegenwoordig ook een hele andere betekenis dan het vroegere pushen (opdringen) van drugs.

1 minpuntje waar Murad aan zou kunnen werken; toen mijn bron hem belde om iets te bestellen, wist hij zo gauw niet wie hij aan te telefoon had en moest zij uitleggen dat hij haar toch de hele tijd berichten stuurde. Dat vond ik voor verbetering vatbaar.

Hoe snel de leverantie plaatsvond heb ik niet afgewacht.